Zacznijmy od piosenki.

Dumb Ways to Die to bez dwóch zdań najlepsza kampania przypominająca o zachowywaniu zasad bezpieczeństwa. Podziwiam twórców, że ten z zasady nudny i poważny temat zdołali przekazać w formie wideo, które ma ju

Wspaniała technologia opakowana w natrętne mechanizmy free-to-play.

Clumsy Ninja został zaprezentowany po raz pierwszy w trakcie konferencji Apple'a przeszło rok temu. Już wtedy produkcja wyglądała na bliską ukończenia. Co robili twórcy przez ostatnie miesiące?

Nie bez powodu stare gry były tak ciężkie do przejścia.

Po pierwsze, wysoki poziom trudności miał zamaskować fakt, że zwykle dawało się je ukończyć w kilkadziesiąt minut. Dobrym przykładem do dziś pozostaje Prince of Persia, która wymuszała dotarcie do finału w ciągu

Przyjemna produkcja na kilkanaście minut.

Rainbow Eclipse został stworzony przez Team Flare w ramach BaconGameJam 06. Twórcy mieli więc pewne ograniczenia: musieli zaprezentować skończoną grę w ciągu 48 godzin, a wymogiem tematycznym była... tęcza. Cóż, oba

Imponujące mordobicie z bohaterami twojego dzieciństwa.

Super Smash Bros. Crusade to spory projekt. Na liście twórców znajduje się kilkanaście nazwisk zapaleńców, którzy pragną stworzyć bijatykę godną kultowej serii Nintendo.

Nie urodziłeś się wśród plebsu. Gdy wymawiasz swe szlacheckie imię, pobrzmiewa w nim honor, duma i odwaga, a wrogowie drżą w popłochu nawet przed twym cieniem. Oblicze masz surowe, ale serce czyste i przepełnione chęcią niesienia dobra. Choć oręż schowany w pochwie móg

Kolejny niezależny horror, który postanowiłem przetestować z okazji Halloween. Nie, żebym był jakimś wielkim miłośnikiem tego święta, ale zawsze to jakaś motywacja, by przekonać się, czy indyki mogą nas przestraszyć.

Akcja Homewards toczy się w latach 50., a

Shank 2 to doprawdy dziwny sequel – poprawia niemal wszystkie błędy pierwowzoru, a jednocześnie rozczarowuje tam, gdzie jedynka błyszczała.

Weźmy pierwszy przykład z brzegu: brak kooperacji. Tym, co sprawiło, że oryginalny Shank zdobył moje serce, była możliw

Trudny to związek – choć koniec końców całkiem satysfakcjonujący.

Pomimo bajkowej oprawy, Awesomenautów ciężko pokochać od pierwszego wejrzenia. Ba, nawet drugiego i trzeciego. Problem w tym, że za kreskówkową fasadą czai się wymagająca

X-Orbtek II przypomina mi odległe czasy, gdy całą klasą zagrywaliśmy się w podobne produkcje na lekcjach informatyki.

Już wtedy oprawa graficzna mogła budzić co najwyżej politowanie, ale na szkolnych 486 i tak nikt nie liczył na nic więcej. Liczyła się grywalnoś